To code

با اینکه سال‌ها از وقتی که کد می‌نوشتم می‌گذره و فیزیک رو خیلی دوست دارم... اما هنوز هم هر وقت سوالی حل می‌کنم یا کدی می‌زنم... یا به خواهرم کمک می‌کنم، به این فکر می‌کنم که اگر کامپیوتر می‌خوندم چی می‌شد؟ اگر اون سال‌ها خسته نبودم و بیش‌تر تلاش می‌کردم؟ اگر می‌رفتم علوم کامپیوتر شهید بهشتی؟ قطعا زندگیم با الان خیلی متفاوت بود، اما نمی‌دونم خوش‌حال بودم یا نه. احتمالا بودم.

الان هم ناراحت نیستم. اما خیلی از آینده ترس دارم. از سختی فیزیک ترس دارم. از هیچی نشدن. دیشب رفته بودیم اون بازارچه کتابی که برای کنکور و المپیاد خیلی زیاد رفته بودم و کتاب خریده بودم... دیشب از جلوی فرزانگان هم رد شدیم... دیشب خیلی دلم گرفت و همش به این فکر می‌کردم که آیا منِ اون‌ سال‌ها دلش می‌خواست بعد از 7-8 سال اینجا باشه؟ می‌دونم که جواب این سوال بله نیست.

امروز درس خودم رو نخوندم و کدی که تکلیف خواهرم بود رو زدم، طول کشید ولی کامل شد. و من دوباره دلم گرفت. چرا من هیچ وقت به حرف هیچ کس گوش نمی‌کردم؟

یادته؟

+یادته قبلا می‌گفتی می‌ترسی باهام حرف بزنی؟ یادته می‌گفتی نمی‌تونی حرف بزنی؟ الان هم نمی‌تونی؟

 

الان می‌تونم. ولی بعضی وقتا خیلی دوست دارم بدونم چرا مجبور بودی اون‌قدر باهام بد باشی. الان خیلی چیزهایی رو دارم که همین شش ماه پیش آرزوی خیلی محال بودن برام. ولی واقعا دوست دارم بدونم چرا باید آرزوی محال می‌بودن؟ چرا باید اون‌‍قدر ناامید و ناراحت می‌شدم؟ چرا باید غصه می‌خوردم؟ چرا ذوقم باید برای بهترین روزهای زندگیم اینقدر کم می‌شد که سریع بگذرونمشون؟

می‌دونم برای این سوال‌ها جوابی نداری.

 

 

 

امشب پست‌های قبلیم رو خوندم. خیلی از اتفاقات بد دیگه یادم نمیاد. یادمه توی بدترین شرایطم پارسال، فقط و فقط به این فکر می‌کردم که اون روزها قراره بگذرن و تموم بشن. فقط یادمه به خودم می‌گفتم که وقتی گذشت فراموش نکنم که چه سختی‌ای رو گذروندم. چقدر فشار و استرس و ناراحتی.

آدم پررو

حقیقتا به این نتیجه رسیدم که در مقابله با آدم پررو باید ادب و احترام رو گذاشت کنار و جدی رفتار کرد تا بفهمه رئیس کیه. چون این جور آدم‌ها با مهربونی و خوبی کردن فقط پرروتر می‌شن.

این رو هم اضافه کنم که آدم وقتی برای کاری داوطلب می‌شه که براش وقت داشته باشه :)) داوطلب شدی و برای انجام کاری می‌گی وقت ندارم؟! تازه کاری که برنامه‌ش مشخص بوده و برات توضیحش دادم. واقعا این رفتار خیلی غیرحرفه‌ای و جوگیرانه ست.

در هر صورت، گویا منم زیادی مهربونم... در واقع اونقدری که بقیه می‌گن بداخلاق و جدی نیستم.