بازم محراب به فریاد آمد

فی‌الواقع حالم خوب نیست و واقعا نیاز دارم یکی باشه که منو دوست داشته باشه و باهام حرف بزنه و بهم بگه کافی هستم.

ولی خب نیست هیچ‌کس. و من دارم سعی می‌کنم گریه نکنم هنوز.

 

اونیم که همیشه بهش ازش می‌پرسیدم که بقیه وقتی ناراحتن و فلان تو می‌ری نازشون رو می‌کشی و بهشون خوبی می‌کنی که حالشون خوب بشه. من که حالم بد باشه کی ناز منو بکشه؟ می‌گفت من. همون!! الان بهم گفت "لطفا ول کن" همون که همیشه می‌گه می‌خوام پیشرفت کنی و بهترین خودت باشی چند هفته ست باعث شده نتونم تمرکز کنم و همش حواسم پرت باشه. شاید خیلی بیشتر از چند هفته حتی.

واقعا دوست دارم یک نفر بود که باهاش یکم حرف می‌زدم. 

 

حقیقتش اینه که مهم‌ترین کاری که این آدم تو زندگی من کرده این بوده که ایمان بیارم که کافی نیستم. 

آره دقیقا همین‌قدر چیپ، همین‌قدر لوس... برای من فمینیست... دوست دارم یکی باشه تاییدم کنه الان و دوستم داشته باشه.