درسته خیلی وقتا دوست دارم ببخشم و بی‌تفاوت باشم و بذارم آدما توو عقده‌های کثیف خودشون بمیرن...
ولی بعضی وقتا هم مثل الان، آرزو می‌کنم اون هم شب و روزش کابوس بشه و از زندگی کردن بمونه و همش فکر کنه و بترسه و مضطرب باشه و سرخورده بشه و از خودش خوشش نیاد.
فکر می‌کنم قبلا اینجوری نبودم. ولی الان پر از خشم و نفرت و ناراحتی‌ام.
- ۹۹/۰۳/۰۷
به دنیای من خوش آمدی XD البته حالا نظر به قبل بهترم. اما خشم از حسهایی است که هر روز حسش می‌کنم.