من خیلی برنامهنویسی دوست دارم. و لازم هم دارم.
پارسال با تمام سختیهایی که داشتم، یک کورس یادگیری ماشین در کورسرا رو گذروندم و تمام تکالیفش رو هم کامل انجام دادم. چون نمیتونستم مبلغش رو پرداخت کنم (هم پول نداشتم هم از ایران نمیشه پرداخت کرد)، مدرکش رو نگرفتم. برای من یادگیریش مهم بود و یاد گرفته بودم. توی رزومهم نوشتم و برای یک سامراسکول اپلای کردم. و چون هیچ مدرکی نداشتم، حس میکنم احتمالا فکر کردن همینجوری میگم دیگه. خلاصه اون سامراسکول رو که ریجکت شدم، و اتفاقا خوب شد که ریجکت شدم چون کلا تابستون مسیر زندگیم عوض شده بود.
اما در هر صورت، امشب توی کورسرا برای financial aid اپلای کردم که مدرک اون کورس رو بگیرم. امیدوارم بگیرم. ولی از این کار خیلی بدم اومد. من این همه زحمت کشیدم و درس خودم. این همه زحمت میکشم و درس میخونم در ازای هیچی. نه درس درستی بهمون میدن که بعدا به دردمون بخوره، نه پولی داریم که بتونیم کلاسهای اینجوری شرکت کنیم. و نه، حتی اگر پولش رو داشتیم، میتونستیم پرداخت کنیم. واقعا ناراحتم از اینکه این همه از هر لحاظ باید در مضیقه باشم.
در هر صورت، میگذره. به جای غر زدن و اعتراض کردن برم درس بخونم و امیدوارم باشم.